|
ks. Stefan Jędrzejczyk
|
portrety
Proboszcz parafii w Szynkielowie w latach 1937 - 1941. Biogram opublikowany przez "Częstochowskie Wiadomości Diecezjalne" Nr 1-3/1991, ss. 57-59
Urodził się 3 października 1920 r. w Częstochowie. Rodzicami jego byli Józef i Franciszka z domu Janocha. Ojciec jego był pracownikiem kolejowym. W dziesiątym roku życia Stefana zmarła jego matka, rok później ojciec, pozostawiając troje dzieci sierotami (Stefan miał dwie starsze siostry). Po ukończeniu w 1933 r. sześciu klas szkoły powszechnej im. A. Mickiewicza w Częstochowie wstąpił do Państwowego Gimnazjum im. R. Traugutta, a następnie do klasycznego liceum przy tejże szkole.
16 maja 1939 r. złożył egzamin dojrzałości i w czerwcu tegoż roku poprosił o przyjęcie w poczet alumnów Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Wybuch II wojny światowej opóźnił rozpoczęcie studiów filozoficzno-teologicznych Stefana o jeden rok. Zaczął je w 1940 r. Lata 1944-45 spędził poza Seminarium w związku ze złym stanem zdrowia i pewnymi duchowymi wątpliwościami. W 1945 r. podjął ostateczną decyzję zostania kapłanem i powrócił w progi seminaryjne. 22 grudnia tegoż roku przyjął święcenia subdiakonatu, 20 kwietnia 1946 - święcenia diakonatu. Prezbiteratu udzielił mu 9 kwietnia 1946 r. w katedrze częstochowskiej Ks. Biskup Teodor Kubina.
Pracował kolejno jako wikariusz w parafii św. Stanisława BM w Myszkowie (1946-49), Św. Stanisława BM w Czeladzi (1949-51), Niepokalanego Poczęcia NMP w Sosnowcu (1951-52), Matki Bożej Anielskiej w Dąbrowie Górniczej (1952-54), Nawiedzenia NMP w Wieluniu (1954-56) i św. Jakuba w Częstochowie (1956-57).
Zmiany z jednej placówki na drugą były na ogół trudne. Parafianie niechętnie je akceptowali przysyłając do Księdza Biskupa listy, przyjeżdżając z delegacjami: "Decyzja Jego Ekscelencji jest dla ogółu parafian Myszkowa nader bolesna, albowiem Ksiądz Wikary Jędrzejczyk przez okres 3 letni swego pobytu w parafii Myszków dał się poznać jako gorliwy kapłan, wielki przyjaciel ludu i młodzieży, nieprzeciętny kaznodzieja umiejący trafić swoją płomienną wymową do najtwardszych serc i uczuć ludzkich..." (20 VI 1949 r. Myszków). "Szanujemy go jako kapłana zrównoważonego mającego jak najlepszą opinię... Przepiękne kazania Ks. Jędrzejczyka porywają dusze wiernych i umacniają naszą katolicką wiarę. Dużo jest takich parafian, którzy zostają specjalnie na drugiej Mszy Św., aby wysłuchać kazania. Młodzież szkolna wyraża się z pełnym szacunkiem o Księdzu i jest zachwycona jego, nauczaniem" (15 IV 1954 r. Dąbrowa Górnicza).
Jesienią 1956 r., a następnie w maju 1957 r. poprosił o samodzielną parafię. "Byłbym Waszej Ekscelencji niewymownie wdzięczny, gdybym mógł pracować w małej parafii o możliwie dobrym powietrzu. Jako jej administrator" - napisał wówczas do Księdza Biskupa.
10 września 1957 r. otrzymał nominację na administratora parafii w Szynkielowie.
Parafia ta była jedyną jego samodzielną placówką duszpasterską. Po jej objęciu podjął się wykończenia budowanego od 1936 r. kościoła i jego wyposażenia - przygotowując do konsekracji, której dokonał Ks. Biskup Zdzisław Goliński 9 VIII 1959 r. W 1971 r. pisał o swojej pracy: "W 1970 r. wygłosiłem 270 kazań niedzielnych, świątecznych i okolicznościowych. Mam 21 godzin religii tygodniowo. Prowadzenie kancelarii parafialnej na odpowiednim poziomie zajmuje 1-2 godziny dziennie. Z braku organisty prowadzę naukę śpiewu dla ludu, chóru i scholi dziecięcej. Prowadzę Kółko Ministrantów. Spełniam normalne jak w każdej parafii obowiązki duszpasterskie. Troszczę się corocznie o stan świątyni i budynków parafialnych (w ub. roku kapitalny remont plebani, w tym roku dalszy ciąg dębowych ławek w kościele)".
Mianowany w 1970 r. wicedziekanem dekanatu wieluńskiego II nie podjął sprawowania tego urzędu. "Na godne pełnienie obowiązków wicedziekana nie zezwala mi zdrowie, gdyż od kilku lat cierpię na chorobę naczyń wieńcowych... Ponadto gorliwe wypełnianie obowiązków proboszcza pracującego samotnie jest dziś tak pracochłonne, że nie pozwala na spełnianie mi zadań nałożonych na wicedziekana" ? pisał 26 lutego 1971 r. 9 września 1982 r. ? w 37 roku kapłaństwa i po 25 latach pracy duszpasterskiej w Szynkielowie poprosił Księdza Biskupa Stefana Barełę o zwolnienie z obowiązków proboszczowskich i przeniesienie w stan spoczynku. "Stan mego zdrowia jest fatalny, a zalecenie lekarzy jednoznaczne - zaprzestać wszelkiej pracy". Zgodnie ze swoją prośbą został zwolniony ze stanowiska administratora parafii szynkielowskiej z dniem 20 października 1982 r. i zamieszkał w domu rodzinnym w Częstochowie, przy ul. Wieluńskiej 11 wspomagając w miarę sił i możliwości w pracy duszpasterskiej miejscowego proboszcza.
Zmarł 24 sierpnia 1989 r.
Liturgia pogrzebowa odbyła się w kościele Podwyższenia Krzyża św. w Częstochowie i w Szynkielowie. 25 sierpnia Ks. Biskup Franciszek Musiel przewodniczył Mszy św. w kościele Podwyższenia Krzyża św. przy współudziale 30 kapłanów. Po przewiezieniu ciała zmarłego do Szynkielowa, następnego dnia Ks. Biskup Miłosław Jan Kołodziejczyk odprawił w tamtejszym kościele liturgię pogrzebową. Uczestniczyło w niej 20 kapłanów i bardzo liczna rzesza parafian szynkielowskieh oraz delegacja z rodzinnej parafii Podwyższenia Krzyża św.
Został pochowany w grobie na cmentarzu w Szynkielowie.
źródło: "Częstochowskie Wiadomości Diecezjalne" Nr 1-3/1991, ss. 57-59
|
|
|
Strona:
1
|
|
R E K O M E N D A C J E
|
Wieluń 4:40 i Wieczna Miłość
|
Prezentacja filmowa promująca projekt Wojciecha Siudmaka "Wieczna Miłość". Monument, który z jego inicjatywy powstanie w Wieluniu, będzie przypominał Europie i Światu o zbrodniczym bombardowaniu, jakiego dokonali Niemcy o godzinie 4:40, rozpoczynając 1 września 1939 roku drugą wojnę światową.
Więcej >>
|
Strona Pomagam Ukrainie
|
 |
Na stronie pomagamukrainie.gov.pl mieszkańcy Polski mogą zgłaszać gotowość pomocy uchodźcom z Ukrainy, a uchodźcy mogą zgłaszać, gdzie przebywają i jakiej formy pomocy potrzebują. |
Więcej >>
|
|
|