Przed pierwszą wojną światową Szynkielów będący pod administracja carską zamieszkiwali w przeważającej części analfabeci.  Część dzieci podczas zimy uczyła się u osób umiejących czytać i pisać. Około 1912 roku postawiona w Szynkielowie pierwszą szkołę. drewnianą, o powierzchni ok. 80 m2, która spłonęła w czerwcu 1914 roku podczas pożaru wsi. W 1918 roku rozpoczęto nauczanie w niepodległej Rzeczypospolitej w domach niektórych mieszkańców , m.in. u Karbowiaka (na Górach), Sójki, Kolanka, Czarta, Gałka, i Dobrasa. W okresie międzywojennym (1018 - 1939) nauczycielami byli: Antonina Gogolewska, Władysław Gula, Alfons Kozanecki, Władysław Grzesiak, Maria Bolewska, Jan Lewandowski, Edmund Kubicki, Julia Krzywańska, Julia Krupa-Jankowska. W latach 1930-32 skomasowano grunty w Szynkielowie i wydzielono teren pod budowę szkoły. W 1935-36 mieszkańcy samodzielnie przygotowują materiały pod budowę szkoły: cegłę, kamienie, wapno, drewno. W maju 1935 roku Towarzystwo Popierania Budowy Powszechnych Szkół Publicznych przyznaje mieszkańcom Szynkielowa dotację w kwocie 10 tys. złotych na rozpoczęcie budowy szkoły. W kwietniu 1937 roku rozpoczęto budowę szkoły.

fot. A.M.Urbaniak W sierpniu 1938 roku ukończono budowę szkoły. Budynek posiadający kubaturę 3015 m3 i 5 izb lekcyjnych kosztował 45 tys. złotych, w tym fundusze własne mieszkańców wynosiły 18 tys. złotych. Rok szkolny 1938/39 był pierwszym rokiem nauki w nowej szkole. W latach 1939-45 podczas II wojny światowej budynek szkolny okresowo zajmowało wojsko niemieckie. W kwietniu 1945 roku nauczanie wznowione zostało przez Julię Jankowską, Kazimierza Karowskiego i Zenobię Posmyk.          Malował Stanisław Nowak   W roku 1947 dołączyli powracający z obozów koncentracyjnych nauczyciele Helena Panfil i Julian Ochnik, który od 1 kwietnia 1947 do 1 września 1968 roku pełnił funkcję kierownika szkoły.