W sobotę, 8 września br., parafia Szynkielów uroczyście obchodziła święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.  W dniu tym przypada bowiem odpust parafialny – dzień święta patronalnego naszej parafii i kościoła. Na rannej mszy, a zwłaszcza na odpustowej sumie zebrali się licznie parafianie oraz ich rodziny i goście.
 Na obchody liturgiczne ku czci patronki szynkielowskiej parafii przybyło z wizytą kilku duchownych, m.in. ks. Zbigniew Stefański z sąsiedniej parafii Stolec, ks. Rafał Pyzik z parafii Czernice, ks. Jerzy Majchrzak z parafii Chorzyna i ks. Marek Łakomy z parafii Konopnica. 
 Msze święte odpustowe, w tym sumę odpustową odprawił ks. Zbigniew Stefański z parafii  stoleckiej, odległej od Szynkielowa zaledwie o kilka kilometrów ale należącej już do diecezji kaliskiej. To właśnie wierni tej parafii wykazali się największą ofiarnością spośród wszystkich, którzy odpowiedzieli na prośbę o finansowe wsparcie remontu naszej świątyni. po ubiegłorocznym pożarze. 
 Podczas kazania na sumie ks. Zbigniew przypomniał wiernym, iż przyszła Matka Jezusa przyszła na świat w rodzinie Anny i Joachima, a jako małe dziecko została ofiarowana przez rodziców w jerozolimskiej świątyni. Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny wprowadzono dopiero w VII wieku i fakt ten przypisuje się papieżowi św. Sergiuszowi I.  W polskiej tradycji ludowej Matka Boża jest uznawana za patronkę jesiennych siewów, a dzień Jej narodzenia jest dniem święcenia ziarna siewnego. Samo święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny nazywane jest w tradycji ludowej świętem Matki Bożej Siewnej. Stąd tez, po uroczystej procesji wokół kościoła, z wieńcami dożynkowymi, z sypaniem kwiatów, gdy wierni znowu znaleźli się w świątyni, ksiądz Zbigniew Stefański odmówił modlitwę błogosławieństwa: ”Boże, Ty sprawiasz, że wszystkie nasiona wpadłszy w ziemię obumierają, ......”, po czym poświęcił przyniesione przez rolników ziarno siewne.
 Wzajemne przenikanie się uroczystości Maryjnych i tradycji ludowej oddaje wiele utworów, w tym m.in. wiersz ks. Warchała zatytułowany „Matka Boska Siewna”. Zamieszczamy ten utwór obok zdjęcia obrazu pędzla P. Stachiewicza, znajdującego się w opracowaniu „Rok Polski w życiu, w tradycji i obyczajach ludu” autorstwa J. Urygi  (WDR, Włocławek 2006).

Matka Boska Siewna

W początku września,
Gdy jeszcze mrozy nie srożą,
Ujrzysz Matkę Bożą.
Przebiega łany przewiewna -
Siewna.
Na zaoraną ziemię
Rzuca nasienie.
Sieje ziarno Boże
Na ziemię hożą.
Chce by zaorane zagony
Wydały stokrotne plony.
Matka Boska Siewna przystaje,
Ptakom jedzenie daje,
By dać zjeść byle komu.
 Maryjo, niech Twoje narodzenie
Raduje ludzkie plemię.
Bądź błogosławiona,
Któraś wyszła z Anny łona.